top of page
Foto van schrijverJaela Cole

Emma en Jonas

Op dit moment passen de ouders van Emma op haar negen maanden oude tweeling Stan en Lou. Want onder de kerstboom van Emma en Jonas lag er een envelop met een tegoedbon van tien sessies relatiebegeleiding en ik was zo slim om er een vervaldatum op te schrijven. Ze zijn zes jaar samen en deze overdonderde jonge ouders vergaten waarmee het allemaal begon: met hun liefde voor elkaar. Hun affectie bekoelde en ergernissen groeiden. Door de vermoeidheid en de stress kon Emma zijn ‘goedbedoelde’ aanrakingen niet meer verdragen, en wilde Jonas haar ‘goedbedoelde’ corrigerende opmerkingen niet langer incasseren. Ze maken ruzie, soms wel dagen aan een stuk. Na de storm volgt het stilzwijgen. Haar ouders, de gulle schenkers van de bon, ontzorgen hen daar waar het kan, maar belanden te vaak tussen hamer en aanbeeld. Op mijn tafel liggen uitputting, behoefte aan zorg, honger naar intimiteit en noodzaak om zichzelf te (her)vinden.

Wanneer het water aan de lippen staat, is er dan nog tijd voor en zin in seks?

Jonas zoekt haar maar wil zichzelf in hun intiem samenzijn vinden, Emma zoekt wie ze voor het moederschap was en wil zich opnieuw herkennen in de spiegel. “De tweeling trashte mijn buik en vagina. En nee, ik heb geen energie voor bekkenbodemspieroefeningen.”

Al snel zijn ze er uit dat ze elkaar willen herontdekken, want uit elkaar gaan is echt geen optie. Wanneer Emma dit met haar mooie stelligheid zelf aangeeft, herleeft Jonas. Alleen weet ze niet hoe. “Het is daar beneden een krater, of een woestijn”, verklaart ze.

“Ik draag je wel de berg op”, zegt hij. “Ik heb kracht voor twee.”

We verlaten de natuurlandschappen en heel concreet zoeken we naar verlangen en zijn voorwaarden. Ik begin bij het begin en vraag hoe de eerste vonk oversloeg. Beurt om beurt, met een hogere energie, vertellen ze hoe ze hem heeft doen zweten, en hoe zoet de overgave proefde. We lijsten op wat ze zo aantrekkelijk aan elkaar en aan dat eerste begin vonden. Bovenaan staat ‘nieuwigheid’, gevolgd door ‘spannend’ en ‘tevredenheid’. Het was gewoon dikke fun, snappen ze. Plezier en opwinding, de twee zussen, de voorwaarden voor een zinderend seksueel samenzijn, werden bedolven onder luiers, tepelkloven, huilbuien en slaaptekort.

Hoe nieuwigheid introduceren? Samen iets ondernemen wat ze nog niet eerder deden, liefst in een groep (en de ogen van anderen lenen om je lief opnieuw écht te zien, want interactie is sexy), kan de waakvlam doen ontsteken. De gaskraan openzetten zodat de kachel blijft branden, zal vorm aannemen door op regelmatige basis tijd voor exclusiviteit te reserveren. Ook splitsen we seks in delen: kussen, strelen, spelen, en penetratie. Ik geef dit koppel een penetratieverbod mee. En neen, niet om er een verboden vrucht – dus onweerstaanbaar aantrekkelijk – van te maken, maar om hun te leren voelen hoe seksuele energie kan luisteren naar zijn eigenaar, als een draak naar zijn meester. Hoe zij de draak en niet de draak hen zal berijden. Eens meester over hun eigen waakvlam en vuur, hebben deze jonge uitgeputte ouders een extra powerbank gevonden die hen door de dagen zal trekken. Ik hoop ze ooit in een andere staat van vermoeidheid te ontmoeten.

Column in De Morgen Magazine, zaterdag 27 april 2024

 

 

43 weergaven

Recente blogposts

Alles weergeven

Marissa

Comments


bottom of page